Hungur og hugmyndafræði

Hér er brot úr greininni:

Kim Jong Un, leiðtogi Norður-Kór­eu, lokaði landa­mær­um lands­ins kyrfi­lega í byrj­un heims­far­ald­urs­ins en tak­mörk­un­um fór aðeins að létta fyr­ir um ári síðan. Lok­un­in kom meðal ann­ars í veg fyr­ir að nauðsynja­vör­ur komust ekki inn í landið sem gerði það að verk­um að mik­ill mat­ar­skort­ur ríkti í land­inu.

Sósíalismi er alltaf ávísun á matarskort, vegna þess að alvöru sósíalistar hata markaðinn svo mikið að þeir vilja frekar að fólkið svelti en hætta á það að hugmyndafræði markaðarins grafi undan hugmyndafræði sósíalismans. Lenín og félagar lofuðu fólkinu brauði, landi og friði. En það sem fólkið fékk var hungursneyð, gúlög og borgarastyrjöld. En þetta var allt þess virði, að mati bolsévika, því það var nauðsynlegt til þess að sósíalisminn lifði af. Öllu sem var ekki sósíalismi varð að eyða. Kerfið var allt. Einstaklingurinn var ekkert. En þar sem sósíalismi er við völd fær flokkselítan alltaf nóg að borða. Það bregst ekki.

Norður-Kórea opnar landamærin fyrir ferðamenn