Bob Moran snýr aftur

„Þú hafðir á réttu að standa, Bill," muldraði Moran. „Þetta er kall dakóítanna, um það er ekki að villast. Þeir umkringja húsið og við þurfum ekki í grafgötur að fara með það, að það erum við, sem þeir vilja finna.

  Skotinn skalf af bræði. 

„Þetta gekk allt eins og í sögu," hvæsti hann milli tannanna. „Hér vorum við í algerum friði, langt frá öllum flækjum, og svo þurfa erfiðleikarnir að byrja á nýjan leik. Það var orðið of langt síðan við fréttum af HONUM síðast . . ."

Enn kváðu ópin við og nálguðust stöðugt.

 

Henri Vernes, Arfur Gula Skuggans